Week 8: Singapore Turf Club

Deze week ben ik, als een echte local, naar de Singapore Turf Club. De paardenrennen dus. Een overblijfsel van het koloniale overheersing van de Britten in Singapore, samen met cricket en een voorliefde voor het Britse type stopcontact. Ik ben nog nooit eerder op zo'n baan geweest, maar volgens mijn reisgids is het 'de meest sfeervolle baan in Azië na die van Hong Kong'. Ik weet niet of ik echt fan ben van de sfeer, maar de sfeer is stevig aanwezig. Erg 'working class' zoals de Britten zeggen. Biertjes om, 11 uur 's ochtends, iedereen rookt er lekker bij. Een fijne Europese presentator geeft opzwepend commentaar, en iedereen moedigt zijn paard aan met luide kreten. Dat de paarden een paar meter verderop rondrennen kan veel van de toeschouwers niet bijzonder veel schelen lijkt het, het oog blijft op de schermen in de (geaircode) kamer gericht. De VIP room op de 1e verdieping, met uitzicht de baan terwijl je fijn in de airco kan blijven zitten, heeft een wat meer classy uitstraling, maar blijft helaas buiten mijn bereik. Een strenge bewaker kijkt net zo lang chagrijnig naar me dat ik niet lang durf te blijven kijken.
Ik heb geen gokjes gedaan. Dit om twee redenen:
- De drukte van de rij voor het ophalen van eventuele winst.
- En nog belangrijker, de blaadjes waarop je je 'bet' moest aangeven zijn helaas vrij onbegrijpelijk.